Dictionary of Greek. 2013.
παπισμός — Θεσμός της Καθολικής Εκκλησίας, που εκφράζει και βασίζεται στη διδασκαλία της Εκκλησίας αυτής, κατά την οποία ο επίσκοπος Ρώμης, ως διάδοχος του κορυφαίου των Αποστόλων, του Πέτρου, έχει το πρωτείο τιμής ανάμεσα στη χριστιανική ιεραρχία, και… … Dictionary of Greek
ποντίφεξ — ικος, ὁ, Α βλ. ποντίφηκας … Dictionary of Greek
πραξιεργίας — ὁ, Α ποντίφικας, αρχιερέας. [ΕΤΥΜΟΛ. < πρᾶξις + ἔργον + επίθημα ίας. Η λ. αποτελεί απόδοση τού λατ. pontifex, icis (βλ. λ. ποντίφηκας)] … Dictionary of Greek
Αιμίλιος Λέπιδος — Όνομα ιστορικών προσώπων της ρωμαϊκής εποχής. 1. Ύπατος το 187 π.Χ., ποντίφηκας το 180, ανέπτυξε μεγάλη δραστηριότητα στην κατασκευή οδών και στην ίδρυση αποικιών. Το 183 έγινε μέλος της Τριανδρίας. 2. Α.Λ. Πορκίνας. Ύπατος το 137 π.Χ. Ο Κικέρων… … Dictionary of Greek
Σκαιβόλας Κόιντος Μούκιος — Ρωμαίος νομικός, γιος του Πόπλιου Μούκιου Σκανόλα. Έζησε το 2o αι. π.Χ. Διατέλεσε στρατηγός της επαρχίας Ασίας, την οποία μάλιστα διοίκησε με τόση σύνεση και εντιμότητα, ώστε θεσπίστηκε προς τιμή του και ιδιαίτερη γιορτή, η λεγόμενη Μουκία. Ο Σ.… … Dictionary of Greek
